REALIZACJA:
W ramach zajęć czytaliśmy książkę i pracowaliśmy nad zagadnieniami szczęścia. Dzieci były zainteresowane poszczególnymi etapami aktywności Zosi-królewny. Podczas teatrzyku jako nauczyciele mieliśmy okazję przekonać się co sami myślą i co wybraliby
w sytuacji bohaterki. Okazuje się, że dzieci rosnące w świecie elektroniki i powszechności dostępu do komórek i używania ich w sytuacjach życia codziennego istotnie uważają,
że w aplikacjach są najcenniejsze porady, a Internet to skarbnica mądrości.
Ciekawym doświadczeniem było również tworzenie plakatu „Szczęśliwych ludzi” jak
i drabiny. Naprawdę dzieci miały wiele pomysłów i z niewielkimi podpowiedziami uruchamiały w sobie dużą kreatywność, ale też korzystały ze swoich doświadczeń.
W klasie na stałe po zajęciach został „pociąg nastroju”. Zamieniliśmy go
w termometr, ponieważ w trakcie roku szkolnego zniszczył nam się od częstego użytkowania. Dzieci chętnie z niego korzystają. Wiedzą również, że mogą w nim przepiąć swoją karteczkę w ciągu dnia w inne miejsce, ponieważ nastrój zmienia się.
Odczucia ulegają zmianie pod wpływem różnych sytuacji. Uczniowie podchodzą i sami zmieniają karteczki. Rano, podczas przyjścia często na samym początku dopytywali
czy mogą się „zaznaczyć”. Wprowadziliśmy tam znak „stop”, ponieważ kojarzył się
z pociągiem. Stop oznacza, że ktoś ma duży kłopot i chce porozmawiać z panią psycholog, pedagog. Potrzebuje pomocy, bo jest w nim coś, co w danym momencie go przerasta. Raz zdarzyło się, że uczeń skorzystał ze znaku.
Podczas innych zajęć, codziennych sytuacji czasami odnosimy się do książki
lub ogólnie tematu czynników szczęścia, zadziałań. Mamy nawet „klasowe czynniki szczęścia”. Dzieci uznały, że jest nim np. „Leśna banda”- cykl zajęć w terenie
z edukatorem leśnym, w czasie których zazwyczaj jeździmy do Lasu Witkowickiego. Jednogłośnie klasa uznała, że zawsze w tym dniu czują się szczęśliwi! Zatem jako nauczyciele jak i uczniowie jesteśmy zainspirowani tematem szukania, odnajdywania
i pogłębiania swojego odczuwania szczęścia.
Nasz plakat zawiera podsumowanie zajęć i naszych prac. Są na nim zdjęcia jak i rysunki nawiązujące do tego, co robiliśmy, o czym mówiliśmy.
W ramach projketu zrealizowane zostały warsztaty prowadzone przez pracowników MCPU w Krakowie. Dzieci współpracowały podczas zajęć i były bardzo aktywne.
Chcąc zainspirować innych do działań sprzyjających poczuciu bycia szczęśliwymi, zaopiekowania jak również wprowadzając innych uczniów i rodziców w realizację „Przystani (na szczęście) stworzyliśmy piosenkę. Tekst piosenki napisaliśmy sami, muzykę również. Nagranie jej miało miejsce w naszej „przystani”. Piosenka w dwóch zwrotkach opowiada o tym, co pozwala nam czuć się szczęśliwymi oraz nawiązuje do „tytułu” projektu #Ogarniam Życie. W umieszczonych na szkolnym facebooku postach zachęcaliśmy by w komentarzach pisać o swoich czynnikach sprzyjających poczuciu szczęścia. Dzieciom ogromnie dużo radości sprawiło tworzenie piosenki. Zapraszamy do obejrzenia (wpada w ucho...).
https://www.facebook.com/reel/812106807069577
https://www.facebook.com/reel/773085931595750
Finałowym punktem realizacji projektu było stworzenie „Przystani (na) szczęście”. To miejsce relaksu, wyciszenia, aktywności innej niż lekcyjna. Dzieciom pomieszczenie bardzo się podoba. Od początku jej tworzenia pytały kiedy będą mogły z niej skorzystać. To miejsce kojarzy im się z radością, z spokojem i kącikiem dla siebie. Naszym ideałem jest by podczas długich przerw dzieci mogły sobie tam pójść i pobyć tak jak chcą (wyciszając się, leżąc, huśtając, słuchając muzyki, czytając, rysując, boksując worek złości, korzystając z rzutek).
Oto nasze miejsce: https://www.facebook.com/reel/288176147695197
Cieszymy się, że wzięliśmy udział w projekcie. Na dorosłym dał on okazję do poznania dzieci. Naszym uczniom do refleksji, kreatywności i nowych inspiracji.