W ramach projektu przeprowadzono trzy spotkania z bajkoterapii opierając się na treści książki Roksany Jędrzejewskiej - Wróbel "Kwiat paproci". Spotkania trwały od 45 do 90 minut i obejmowały zabawy integrujące, badanie nastroju grupy (oklaski, buźki) oraz narzędzia ewaluacyjne (barometr uczuć i oklasków). Każde z nich rozpoczynało się od ustalonego wcześniej hasła - zawołania.
Na pierwszym spotkaniu dzieci zastanawiały się, czy szczęście jest ważne i czy chętnie o nim rozmawiamy. Poznały Zosię - bohaterkę lektury, narysowały ją w zapamiętanej sytuacji i oceniały, czy była szczęśliwa, argumentując swoje wypowiedzi.
Tematem drugiego spotkania było pytanie: "Czy każda droga prowadzi do szczęścia?" Uczniowie wypisywali na listkach, co daje im poczucie szczęścia, po czym listki chowali do kopert. Po lekturze fragmentu książki przemierzali drogę Zosi w aplikacji i analizowali, czy treści z Internetu pomagają w osiągnięciu szczęścia.
Trzecie spotkanie zatytułowane „Bo dzielić to znaczy mnożyć...” rozpoczęło się od ostatniego fragmentu lektury. Uczniowie rozważali, jak Zosia doszła do przekonania, że szczęście zależy od niej i jak się nim dzieliła. Wrócili do listków, oceniając ich aktualność, a z wybranych stworzyli symboliczną paprotkę w doniczce.
Warsztaty uświadomiły uczniom, czym jest szczęście i że zależy ono od nich samych. Nauczyły ich krytycznego podejścia do informacji w Internecie i pozwoliły dostrzec wartość codziennych, drobnych rzeczy. Hasło „Bo dzielić to znaczy mnożyć…” stało się dla nich szczególnie ważne. Stworzony przez dzieci plakat z paprotką przekazano uczniom z innych klas.
Spotkanie z lekturą pani Roksany Jędrzejewskiej - Wróbel rozpoczęło dyskusję o tym, co ważne, co czujemy, co zrobić, gdy mamy gorsze samopoczucie. Lektura wzbudziła dużo emocji, co przejawiało się w licznych komentarzach na temat postępowania Zosi - bohaterki lektury.